فلباس فنیقی, دو هفته پس از مرگش
فریاد مرغان دریایی و امواج ژرف دریا
و سود و زیان را از یاد برد.
جریان آبی در قعر دریا
استخوان‌هایش را به نجوا پاک کرد. در آن حال که بالا و پایین می‌رفت
مراحل سالخوردگی و جوانی‌اش را پیمود
و به گرداب رسید.
یهود و نایهود,
ای آن که چرخ را می‌گردانی و به سوی باد می‍نگری,
به فلباس بیندیش که روزی چون تو رشید و زیبا بود.
سرزمین هرز, تی.اس.الیوت, بهمن شعله‌ور
* Phlebas
* اشاره به این گفته‌ی “سن پاول” : محنت بر روح هر آن کس که بد می‌کند. نخست یهود و نیز نایهود (مسیحی) اما افتخار, شرف و آرامش بر هر آن کس که نیکی می‌کند, نخست یهود و نیز نایهود.
دیدگاه ها . «۴- مرگ در آب»
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.
بخشِ خوبی رو انتخاب کردید. دوبندِ اول رو بیش‌تر پسندیدم. نمی‌دونم از روی کدوم نسخه‌ی «سرزمینِ هرز» نوشتید این رو اما اگر نسخه‌هامون یکی باشه (مالِ من نشرِ چشمه و قطعِ جیبی‌ئه)، می‌تونم بگم خیلی جاهاشو فقط خوندم. خیلی ارجاع داشت. یک‌باری به‌شوخی نوشتم جایی که با خوندنِ این کتاب جز از این‌که متوجه شدم احمدرضا احمدی متأثر از الیوته، چیزِ دیگه‌ای عایدم نشد :)
مراحل ِ بالا وُ پایین ِ سالخوردگی وَ
جَوا………
✿
شاید باورتان نشود اما من با شماره چهار با این گرداب سالهاست زندگی می کنم من با این شعر الیوت بزرگ شده ام و مرده ام
……………………
:)
سارا