عکس:Rob Romero
رو بروی نامتناهی عبورها
لب به لب می‌شوم
چشم در چشمت می‌گذارم
تمام مراتب خود
با
تمام مراتب وجود
من امشب هم مرکزترینم

دزد این گوشواره‌ها خواب رفته
به صداها این گوش‌ها دیگر
دل نمی‌دهند
سکوت رفته‌اند
به صدای خواب‌های دزدشان

– پونه خوابت نمی‌برد امشب ؟
چرا زل زدی به من
من که تمام لالایی‌ها را برایت خواندم!
دلتنگی مگر تو ؟
– چشم هایم را تو باید ببندی
یادت رفته من عروسکم سارا ؟

یه زن بود، بچه بغل و خسته
بچه رُ داد یه رهگذر
رهگذر رفت ُرفت
بچه رُ داد به نانوا
بچه نان خوردُ خوابید
یه دختر گل‌فروش
بچه رُ با خودش برد
صب که شدش
یه زن اومد، گل بخره
بچه رُ دید
خوشش اومد
بچه رُ بغل کردُ رفت
آخرشب
یه زن بود، بچه بغل