عضلات عزادار
رگی که در ساق پا می‌گیرد
قلبی که در هاون آب می‌کوبد
تو خوابیده‌ای
میان گرگ و میش
مه پایین می‌رود
خیال تو
خمیده خمیده
از شهر تن
دور می‌‌شود
۸ آبان ۱۳۸۹
سارا محمدی اردهالی

پرده کنار می‌رود
پشت پنجره
دفترچه‌ات را در می‌آوری
چانه‌ام را بالا می‌بری
گردنم را می‌گردانی سمت ماه
اِتود می‌زنی
از هر سمتی که می‌شود مرا باز و باز می‌کشی
پرده رها می‌شود
مهمان‌ها می‌پرسند
” به چه خشکت زده
این باد است که از هر سو می‌وزد سمت هر کس ”
من اما می‌دانم
یک مدل خوب لب از لب باز نمی‌کند
۲۸ شهریور ۸۹
سارا محمدی اردهالی

دستم را
نمی‌توانند بخوانند
دست‌های من
شعر منتشر نشده‌ی توست
۵ شهریور ۸۹
سارا محمدی اردهالی

نان تازه بگیر
به خانه‌ام بیا
دریانورد خسته
می‌خواهم لباس‌های خیست را
از تنت در بیاورم
شیر گرم کنم برایت
بگویی
شانه‌هایم
سکان زندگی توست
و من
پنجره‌های این شهر طوفان‌زده را محکم ببندم
۳۰ مرداد ۸۹
سارا محمدی اردهالی