آن حرکت آخر پایت
که نمی‌دانست
پیش بیاید
یا پس برود
می‌ماند
پشت در این خانه
مثل من
۱۷ فروردین ۹۱
سارا محمدی اردهالی

نوک بزنید
این همه کاه را از سر من بیرون بکشید
مترسکی هستم
از خودم ترسیده‌ام
۲۴ بهمن ۱۳۹۰
سارا محمدی اردهالی

من و استکان نعلبکی‌ها از تاریکی نمی‌ترسیم
این دری هم که به هم کوبیدی
در آشپزخانه بود
نه در خوشبختی
ناخن‌هایم را سوهان می‌زنم
یک مدل دیگر
۲۴ خرداد ۸۹
سارا محمدی اردهالی

دستم را
نمی‌توانند بخوانند
دست‌های من
شعر منتشر نشده‌ی توست.
۵ شهریور ۸۹
از کتاب برای سنگ‌ها
سارا محمدی اردهالی

مانند این گیلاس
بر لبه‌ی میز
با تلنگری خرد می‌شوم
میان ریشه‌های فرش
زیر صندلی‌ها
که مهمان‌ها بلند بلند می‌خندند
۱۴ بهمن ۱۳۹۰
سارا محمدی اردهالی

تنهایم
و بی‌ تو
تنهایی معنا ندارد
یک بهمن نود
سارا محمدی اردهالی

پریدم
به کلاغ پشت پنجره
پرید
رفت
دوستم ندارد دیگر
۳ بهمن ۱۳۹۰
سارا محمدی اردهالی

یک دسته فلامینگو
در مانیتور کوچک مترو
به هوا می‌پرند
قفسه‌‌ی سینه‌‌ام
چسبیده به شانه‌های دخترکی دبیرستانی
با مقنعه‌ی سیاه
تهران
نیویورک من است
۲۹ دی ۱۳۹۰
سارا محمدی اردهالی