دیدگاه ها . «سرود ِ آن کس که از کوچه به خانه بازمی‌گردد»

1. مرحبا بر این بهانه و آفرین بر آن شکیبایی

2. شعر، مقاله‌ نیست. رمان نیست.
   به قول ریلکه: در این جهان تعبیر شده، نمی‌توانیم خود را خیلی امن در خانه احساس کنیم. این جهان شاید دیگر خانه‌ی امن ما نیست و ریلکه، تعبیر را خالق این ناامنی می‌داند. کار ویژه‌ی شاعر شاید، آوردن امنیت به این جهان است. امنیتی که زاده‌ی تعبیر جهان با این و آن مفهوم نیست، که فرزند تجربه‌ی رازی‌ست که در آن تعبیر معلق می‌ماند و به قول ریوکان در آن روشن‌شدگی و وهم دو روی یک سکه‌می شوند، عام و خاص یکی می‌گردند و دل هم‌دلی را می‌جوید. امنیتی که شاید با نگاهی منصفانه‌تر در «سرود آن‌کس که از کوچه به خانه باز می‌گردد» بتوان دید.
   موافقم.

3. کارهای تو قابل پیش بینی نیست. سورپرایز است. هزار بار متشکرم.

4. شناخت بدون کمک های احمقانه زبان
   یا درکِ بدون طعم نوشتن و خواندن
   تمام حاشیه های ناامنی را پاک میکند.
   و دیگر کاری در این دنیا نداری جز عاشقی

5. خواندن اینجا بسیار آرامش بخش است !برایم. گاهی احساس می کنم گویی دیگری از نهاد من سخن می گوید که حرفهای دلم پوششی زیبا بر تن خود را نمایان کرده اند.

6. خواندن اینجا بسیار آرامش بخش است برایم. گاهی احساس می کنم گویی دیگری از نهاد من سخن می گوید که حرفهای دلم پوششی زیبا بر تن خود را نمایان کرده اند.

7. خواندن اینجا بسیار آرامش بخش است برایم. گاهی احساس می کنم گویی دیگری از نهاد من سخن می گوید که حرفهای دلم پوششی زیبا بر تن خود را نمایان کرده اند.

8. نمیدانم ..اغلب عاجز می شوم از درک آنچه برای دیگران شادی بخش است و اغلب شاد میشوم از چیزهایی که دیگران نمی بینند و در آغازین روزهای شناخت این چنین حسی ..سعی می کردم توجیه کنم آنرا…اما روزهاست که سرخوشم ..زیرا این در من هست…چیزی از نوع جذبه تاریکی… هرگز شرم نکردم اعتراف کنم که شاملو را دوست ندارم ..وحتی اغلب شعرهایش را..جنس من از درک او عاجز است وکلامش را نمی فهمد …سعی کردم ..اما سعی پیشین به من آموخته بود که بی حاصل است… پس رفتم نزد رفیق پیشین … اخوان ثالث … سارا محمدی اردهالی عزیز …دمت گرم و سرت خوش باد

9. چقدر این جمله ی آخر بی بهانه جذب میکند…
   “حالا دوست دارم با بهانه ام مدتی شکیبایی کنم.”
   تو این دلگرفتگی چقدر خوندن اینگونه نوشته ها می تونه آرامش بخش باشه…
   کل متن وبلاگتون رو خوندم…و …

10. من به باز خوانی این کار نیاز داشتم راست می گویم

11. >

12. «کارهای تو قابل پیش بینی نیست. سورپرایز است. هزار بار متشکرم.»

13. اردیبهشت شده…پس چرا اینجا خبری نیست؟!

14. و من در تک تک لحظاتم
    تو را مرور می کنم و می دانم
    که هیچ گاه نخواهی دانست این را
    اما من………..

15. نه در خیال، که رویاروی می بینم
    خانه ای که در آن
    سعادت
    پاداش اعتماد است

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.