نامه

هستند دیگر؛ این فیس‌بوک و توییتر و اینستاگرام. اگر کسی بخواهد با تو حرف بزند یا دوستی کند نیازی به آن‌ها نیست. برای پیدا کردن دوست باید زحمت کشید و دقت به خرج داد. این طوری نیست که دکمه‌ای را فشار بدهی و وارد دنیای ذهنی کسی شوی. دارم برای آ. نامه می‌نویسم. چند روز است و به این زودی‌ها تمام نمی‌شود. دلم می‌خواهد نامه تمام آن‌چه که می‌خواهم باشد پس باید چندین بار بالا و پایینش کنم. آ. دور است و این جا را هم نمی‌خواند. باید با این نامه راه کم شود. عکس‌‌هایی که کسی ندیده را برایش می‌فرستم با جملاتی که کسی نخواهد خواند.

دیدگاه ها . «نامه»

  1. سارای خوب، سارای مهربان، سارای شاعر
    دل‌تنگ و کمی دل‌نگرانت بودم. پاگرد تو پاگرد راه‌های دور و فاصله‌های دشوار ما هم هست.
    به خودم دلداری می‌دام که : «نگران نباش/
    این پرتگاه هم پنجره‌ای دارد مثل پاگردِ راه‌پله‌/
    آرام اگر بمانی وُ پلک نزنی/
    سقوط می‌کنی در خودت، صبور، وُ /
    سکوت / زخم‌‌هایت را در گلوی گلدان‌های کهنه‌می‌کارد وُُ/ یک‌روز/
    دوباره در آسمان رها می‌شوی، سبک/
    وَ چیزی از تو گرم می‌کند این ویرانی را.»
    چه خوب که آمدی. مواظب کلماتت باش، بنویسشان، حفظشان می‌کنیم.
    با دوستی و احترام- ماندانا
    …………..
    ماندانا جانم دوست قدیمی پاگرد
    خیلی ممنونم برایم می‌نویسی. بهترین است
    دور و نزدیک می‌شوم. اما هستم :)
    با دوستی و مهر و احترام بسیار
    سارا

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.