دیدگاه ها . «درگاه»

  1. دوست داشتم اینو
    روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی
    آب تویی کوزه تویی آب ده این بار مرا
    دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
    پخته تویی خام تویی خام به مگذار مرا
    ……..
    :)
    سارا

  2. سارای خوب،
    سه شعر اخیرت بی اندازه دلشکن اند، بارها خواندمت و بارها خواستم برایت بنویسم و نشد.
    در اتاق کناری من نیز، کسی به خواب رفته است- برای همیشه. کسی که می گفت برای ساختن جامعه ای که حق فردی را حرمت بگزارد، مسئولیت اجتماعی می باید دست بالاتر داشته باشد، دستکم تا پالوده شدن فرهنگ جامعه.
    اندوهگین بودن حق فردی ماست، برخاستن و نوشتن مسئولیت اجتماعی مان؛ پاگردت دستم را می گیرد تا برخیزم و به واژه برسم. واژه هایی که سخت دور و نایاب می نمایند.
    این تکه « چه خیال ها می کنم/ مگر تاریکی آب می خورد…/می گویی بله» از اندازه های من بیرون می افتد.
    مراقب خودت باش و بنویس. نوشتن مسئولیت اجتماعی توست…حق فردی ات نیز. همان دوست که رفته است، شعرت را بسیار دوست می داشت.
    او حق دارد، پرندگان هم، و تو نیز؛ عشق از همه بیشتر…
    با احترام
    ماندانا
    …………..
    آرام باشی ماندانا جان
    در کنار خواب و بیداری هایت
    آرام
    با مهر بسیار
    سارا

  3. همایون خرم، اسفند ماه به صحنه می رود
    استاد همایون خرم بنا به درخواست علاقه مندان، مجددا به روی صحنه می رود تا همنوا با سازِ خاطره انگیزش، ” غوغای ستارگان ” را دوباره زنده کند و زمزمه های میهمانانش را دوباره بلند، که: ” تو ای پری کجایی…”
    موسسه فرهنگی گلچین آوای شرق، پس از استقبال و درخواست های مکرر مخاطبان کنسرت پیشین استاد همایون خرم- که پس از ده سال در آذر ماه برگزار شد- بار دیگر در ۹ و ۱۰ اسفند ماه سال جاری در سالن همایش های برج میلاد، میزبان علاقه مندان و عاشقانِ نوای موسیقی ایرانی خواهد بود.
    در این اجرا، آقایان سامان احتشامی نوازنده ی پیانو، امیرحسین رضا نوازنده ی تار، حسن آزادفر نوازنده ضرب و خانم ژاله صادقیان با دکلمه اشعار، به سبک برنامه ی جاویدان “گلها” ، استاد همایون خرم را همراهی خواهند کرد.
    علاقه مندان برای تهیه بلیط به سایت http://www.golcheen.org مراجعه یا با شماره تلفن۸۸۴۲۴۹۶۰ تماس حاصل فرمایند.

  4. سلام؛ آرشیوِ نوت‌های گوگل‌ریدرِ خدابیامرزمو مرور می‌کردم؛ دیدم روی این شعر این نوت رو نوشته‌م: «‏«تو قلبِ مرا خورده‌ای»‏
    یک‌جور حرفِ رُمانتیک محسوب می‌شود لابد. به دل‌م نشست. یک‌جور عصیان و محبتِ خاصی درش مستتر است انگار.‏» گفتم شاید برای نویسنده‌ی این شعر جالب باشد دانستن‌ش. باشد که با مخاطبان‌ش آشتی کند.
    ………………………
    آشتی خوب است خیلی خوب
    سپاس
    سارا

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.