9 thoughts on “نا به سامانی

  1. به خدا پروانه ها پیش از آنکه پیر شوند می میرند
    حالا بیا برویم از رگبار واژه هامان ویران شویم
    عیبی ندارد یکی بودن دیوار باغ و صدای همسایه
    باران که باز بیاید
    می ماند آسمان و خواب و خاطره یی …
    یا حرفی میان گفت و لطف آدمی با سکوت …

Comments are closed.