پشت پنجره‌ها میله است
سینی غذا، بدون کارد با لیوانی کاغذی
همراه مردی چهار شانه تو می‌آید
سینی بر می‌گردد
اگر سه قرص آرامش بخش را نخورم
لبخندی صاف بر لب
پرستار هر روز
از پشتِ مرد چهار شانه حالم را می‌پرسد
برای بازرس ژاور گزارش می‌‌نویسد:
حالش خوب است
اقدام به خودکشی نکرده
پیشرفت می‌کند
نه برای شما:
در رمان بینوایان ویکتور هوگو، بازرس ژاور موظف به بستن درهای رحمت
به روی ژان والژان بود، وی مامور نمونه‌ی قانون است(متعهد و متخصص).
دیدگاه ها . «امید»
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.
سلام بانوی من ! مثل همیشه زیبا بود و خواندنی . خصوصا از بکار بردن شخصیت بازرس ژاور در شعرت لذت بردم . مرسی
طرح قشنگی داره این‌جا. نوشته‌ی اول به دل‌م نشست و… و تا بعد.
چه خوب که هنوز خودش رو نکشته…
پی نوشت تاثیر بسیار داشت
اتفاقن برای من لازم بود چون نمیشناختمش
خوب می نویسی و وب لاگ قشنگی داری خوشحال می شم به وب لاگ من هم سر بزنی:www.nolitanger.blogfa.com
وب لاگ قشنگی داری خوشحال میشم به وب من هم سربزنیwww.nolitanger.blogfa.com
ما همه تو خودمون یه بازرس ژاور داریم مهم اینه که ژالوانژان درونمون تنها نذاریم و با قانون خودمون زندگی کنیم نه با قانون اون
سلام . مطلب جالبی بود و در کل وبلاگ خیلی خوبی داری . امیدوارم موفق باشی. خوشحال میشم سری هم به من بزنی.