مگو فاش مگو فاش

زهی باغ
زهی باغ
که بشکفت ز بالا
زهی فرّ
زهی نور
زهی شرّ
زهی شور
زهی گوهر منثور
زهی ملک
زهی مال
زهی قال
زهی حال
زهی پرّ و زهی بال
بر افلاک تجلا
علم‌های الاهی ز پس کوه بر‌آمد
چه سلطان و چه خاقان
چه والیّ و چه والا
چو بی‌واسطه جبّار بپرورد جهان را
چه ناقوس و چه ناموس
چه اهلا و چه سهلا
گر اجزای زمینی
و گر روح امینی
چو آن حال ببینی
بگو جلّ جلالا
چو جان سلسله‌ها را بدرّد به حرونی (سرکشی)
چه ذاالنّون
چه مجنون
چه لیلی و چه لیلا
فروپوش فروپوش
نه بخروش
نه بفروش
تویی باده‌ی مدهوش یکی لحظه بپالا

دیدگاه ها . «مگو فاش مگو فاش»

  1. سلام
    نمی دانم چه بگوبمت از روزی که به شعرهایت سر زدم نه ا حساس
    شاعرا نه ات همیشه درود
    می فرستم
    ممنون
    …………………
    الشکر لالله
    سارا

  2. سلام سارا خانم
    من خیلی اهل شعر نیستم اما وبلاگ دوستان را نگاه میکنم و شعرهای زیبا را میخوانم باید بگم شعرهای شما واقعا در دل هر خواننده تحسین را برمی انگیزد
    به شما تبریک می گویم

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.