باران تا صبح بارید
از هر کجای تهران سرک بکشید
دماوند، مغرور
با رزلوشن بالا لبخند میزند
هر جایش را کلیک کنید
بالا و بالا و بالاتر میتوانید بروید
زنده باد هوای پاک
شما را دعوت میکنم به بزم نفس کشیدن
در بهار هشتاد و شش تهران
هنوز این جا میتوان زندگی کرد
سارا گزارش میدهد
دیدگاه ها . «زنده باد حوا»
دیدگاهها بسته شدهاند.
سلام سال نو مبارک .امیدوارم سالی پر از واژه داشته باشی . نمی دونم چرا نارای سارا دیگه قوت قدیم ندارن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!! یا شایدم من مثل قدیما حال نمی کنم .
زندگی می کنم با تو.
زنده باد سارا محمدی
سال نو مبارک
شوق زیستن تو وطن! چیزی که خیلی خیلی کمه میون کسانی که میخوان داشته باشنش.
سلام
از شما دعوت میکنم به وبلاگ من سری بزنید
منتظرم
سلام . سال نو مبارک.از نوشته هاتون خیلی خوشم میاد خیلی . میتونم شمارو جزو پیوندهام قرار بدم؟
بهار ۸۶ بر تو مبارک سارا. خوشحالم که فکر می کنی «هنوز اینجا می توان زندگی کرد».
سلام
به سفارش شعرهای نگفته
به سرور کلمات قصار
…
من نبض شب را گرفته ام
بی شعر و
بی نقاب
دروغ چرا ؟
راستی از کج تو می گیرم
احساس سوسن را در باهار
باهار ( بهار) ی باشید
سلام.آمدن به اینجا و دیدن این صفحه همیشه برام همراه با وحشتی غیر قابل وصفه.
سلام :
خوشحالم که دلمشغولی های عید مخاطبان شمارا ازیادتان نمی برد و همچنان سهم آنان از لطافت های هنر مندانه کنار میگذارید.
حسودیم شد
دلم واسه تهران تنگ ِ تنگ شده!!
نفس می کشیم.
خوش به حالتون.. جای منم نفس بکشید…. سلام منو به دماوند برسونید….
جالبه حتی گزارش هواشناسی هم اینجا حال و هوای خاص خودشو داره…. شاد باشید.. سال نو مبارک
خود را به هر کوچه ای میزنیم. علی چب یا علی راست فرقی نمیکند . مهم همین دلداریهاست که به هم میدهیم. نوروز مبارک
سلام
امیدوارم حالت خوب باشه
میگم اخرش لینک دانلود این موزیک رو نذاشتی ها …
سال نو مبارک
تو هم جزو ماهایی بودی که موندیم تهران و کیف کردیم پس
سلام سارای عزیزم ، سال نو مبارک …..
هوای پاک، هوای آلوده ، چه فرقی میکنه وقتی چاشنیش بغض و اندوه باشه ، انگاری سم که به سلول هات تزریق میشه
هیچ فکرش و میکردیم که « شادی » تا این حد کیمیا باشه ! مهمتر از نداشتن هوا، غذا ، پول ، آزادی …. اکسیژن به چه دردت می خوره وقتی که از افسردگی کم کم قدرت فکر کردن و از دست میدی یک بیمار روانی یا پارکینسونی یا آلزایمری یا یک فلج که فقط زندگی نباتی داره ، پول به چه دردش می خوره ، آزادی چه میدونه چیه ، هوا هم باعث دردسر و زجر کشیدن بیشترشه ….
ببخش که تلخ بودم به خاطر عزیز تو و عزیزان همه … روحشون شاد باشه ،
سارای عزیز سال بی غم وپر آرامشی رو برات آرزو می کنم .
هوای پاک هم به شما می آید
سلام خانم محمدی، وبلاگتون خیی برام جالب بود، به خصوص شعر “دسته گل بهاری” .
خیلی خوشحال میشم اگه نظرات خانم محمدی رو هم به عنوان یک یادگاری تو وبلاگم داشته باشم.
راستی خانم محمدی، شما کتاب چاپ شده هم دارین؟
باسلام
سال نو مبارک
ازخواندن شعرهایتان به وجد آمدم
به من هم سری بزن
شعر خیلی زیبا است و مخصوصا برای کسانی که از تهران عزیز دور هستند و چقدردلمان برای شهرمان تهران تنگ شده است . دماوند مغرورش منتظر آزادی است که نغمه های آن در کوچ پرستوهاپیداست
چقدردلمان برای شهرمان تهران تنگ شده است . دماوند مغرورش منتظر آزادی است که نغمه های آن در کوچ پرستوهاپیداست