نوشتهشده در شنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۲ای روزگار نقش و نگاران تا کی گویی که اهل گیتی در هستی و نیستی لئیمند؟ چون تو طمع از جهان بریدی دانی که همه جهان کریمند . رودکی سمرقندی