ماه واره

زنی با بلوط گیسوی بلندش
عسل نوچ چشمانش
سرخ رسیده‌ی لب‌هایش
می‌خندد
بی‌انتهای شانه‌های مردی
او را در بر می‌گیرد
همیشه همین را نشان می‌دهد این کانال
مبل را می‌چرخانم
پشت به تلویزیون
رو به تو
موهایم
چشم‌هایم
رویاهایم
سیاه است
تصویر مرا داری؟

10 دیدگاه دربارهٔ «ماه واره»

  1. و اما پشت تصویر این کانال
    به راستی سارا
    می اندیشی عشق را می شود لمس کرد؟
    دروغ است زیبایم
    تمامشان فریبی بیش نیست
    می اندیشی
    می توان نه حتی در عصر ما
    در عصر نیاکانمان
    لیلی و مجنونی یافت؟
    به عشق دل مبند مهربانم
    هرچند انکار نخواهم کرد محبت را
    اما
    زندگیت را به جستجوی عشق به ویرانه مکشان
    آسمانی باشی!

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.