وقت اذان نیمه شب
رو به قبله تلفن همگانی کوچه هفتم
من ذکر تو به سلول سلول تنم می گویم
                                   پاک و منزهی تو
                                   پاک و منزهی تو
                                   پاک و منزهی تو
از هم گسسته ام، بارها
مهره هایم تمام بیابم یا نه
دوباره نخ می کنم
گره می زنم
تسبیح تو آغاز می کنم
                                  حمد و سپاس تو را
                                  حمد و سپاس تو را
                                  حمد و سپاس تو را
چند مهره هر بار
گم می شوند از من
باز به مهره های باقی مانده تنم
یاد تو تکرار می کنم
                                   نیست یاری جز تو
                                   نیست یاری جز تو
                                   نیست یاری جز تو
دیدگاه ها . «یار مرا، غار مرا»
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.
تا عاشق آن یارم بی‌کارم و بر کارم
سرگشته و پا برجا ماننده‌ی پرگارم
gonahe darya che bood
rafti va ba raftanat daryaye negaham toofani shod
gonahe mahtab che bood
ke ba raftanat,ayeneye aseman shekast
va dar cheshme setare
baran halghe zad
bahar resid,lahzeye tavalode to ,lahzeye tavalode man
ama hich goli nashekoft
va man bi to bahar ra bavar nakardam
parastooha chera nayamadand
yek aseman parande
avaze ghamgin sar dadand
dar ansooye nime shab,tanhatar az hamishe
ba yade negahe ashnaye to
marge delam ra be cheshm didam
zahre tanhayee ra cheshidam
shamha ra khamoosh kardam
be donbale to kooch kardam
bi bikarane
ba amvaje darya rahsepar
be yade negahe mehrabne to
ta bolandaye aseman
orooj kardam
be donbale bahar
va shayad be donbale to
artimis9.6.1383
عشق لاتی !
از سر شب تو کوچه زار و وی لونم
مامورا دارن تعقیبم می کنن
میگن نیش چاقو زدی به قلب خودت
حاشا نمی کنم آره زدم
*
عین هو شاهرگ گوسفند ازش خون فواره می زنه
اونام عین گرگ گرسنه دنبال بوی خون
همه جا رد مو میزنن
*
جرمم لابد سنگینه ٬ سوء پیشینم که دارم
شاید برام ابد ببرن بل کم اعدام چم دونم
*
از سر شب این حوالی زار و وی لونم
مامورا دنبالمن
تو اما این ورا آفتابی نشو
گیر بت بدن
آلت جرمو تو چشات پیدا کنن
یه شب شاید نیگرت داشتن !
یادم نره که این شعر رو
هر شب با خودم
تکرار کنم
یادم نره
که یادشو
توی دلم تکرار کنم
علی ن
به او میگویم وقتی تو چنین باشی از بنده ات چه توقع داشته باشم؟ لبخند میزند . میدانم فکر میکند من هنوز نمیفهمم.ولی فراموش کرده من آنقدرها هم پر طاقت نیستم!!!
حیلت رها کن عاشقا
دیوانه شو، دیوانه شو
خیلی قشنگ بود
ولی بعد از مدتی ورق بر می گردد و تسبیح می اندازم و میگویم : اشتباه کردم.اشتباه کردم.اشتباه کردم.کاش کسی در کوچه ای پیدا میشد که بشود برای تمام عمر برایش تسبیح خواند.
تو در قافیه ی ناسروده تکرار شده ای … بشتابید به سوی…. به سوی سایه ی انجیر که از قافله جا مانده….
مهره ها صدای تو را در محراب می شنوند….
تو همان خط امیری در دل کوه ..تو همان نقطه ی نوری در دل شب .. و خوشاید مونسی در غم و اندوه.
گفت که سرمست نه ای رو که از این دست نه ای رفتم و سرمست شدم وز طرب آکنده شدم
حرف تازه‌ای که ندارم! قبول هم که باشه، ولی التماس دعا
دوباره نخ می کنم
گره می زنم…
!
کاش میشد با خدا قراری میگذاشتم و فریم هایم را خرجش میکردم .
( سلام . سلامی به زیبائی خلوتگاه راز و نیاز )
doost daram ba nevisande hatoon(shaaerha)ertebat dashte basham..
thanks
خیلی قشنگ بود.
و من دوباره با این شعر هی زنده می شوم…هی زنده می شوم…هی…..
مدتها بود از خواندن نوشته ای اینقدر لذت نبرده بودم.قلم تو باشد یا هر کس دیگری باید ستودش. به خانه ام بیایی خوشحال خواهم شد.
بازی جالبی با مفهوم خداست
و حتی قبله
و شاید همان دیگر گونه خدای بامداد!